intro: welcome to LABYRINTH ACADEMY
“what did you just say? Inenroll nila ako dito without my decision? This is Insane! Call my brother and tell him that I want to talk to him.. ASAP” Lumabas ako ng kwarto ko dahil sa wala man akong ka malay malay na ililipat pala ako sa school na yun.
Ano nalang sasabihin sa akin ng mga friends ko sa U.O(UNIVERSITY OF ONDREA)? Na... Patapon na talaga yung buhay ko? This can't be happening. And besides.. super yuck dun sa school na yun. Parang katimbre sya nang PUBLIC. Pero puro ewan yung mga nag aaral dun..
''maam nandito na po yung kuya nyo.'' dumating si Kuya Uno kasama yung si Jasmine na ipinakilala nya sa akin long time ago.
''bakit mo ako hinahanap?''
''how dare you kuya? How dare you to tell mom and dad na ilipat ako sa pipitsuging eskwelahan na yun? sa tingin mo ba titino ako dun? And besides, masaya na ako sa U.O(university of ondrea).. tsaka anong iisipin sa akin nung mga bff ko sa U.O?'' napakamot sya sa ulo nya.
''look Twaylem, I didn't tell dad. Sila yung nag suggest na ilipat ka dun, atleast dun daw malaya ka. You can do whatever you want at hindi ka ma sususpend nang 2 to 3 weeks.'' so talagang hindi ako mahal ng mga magulang ko. Talagang gusto nilang mapariwara yung buhay ko. Bahala sila.. Linipat nila ako? Edi mas lalo akong mag rerebelde...
“bull sh*t” yun nalang yung huling nasabi ko.. bumalik ako nang masama ang loob sa kuya ko. Sya kase yung nag suggest na ilipat ako dun, kase kasalanan nang pesteng commercial na yun!!! Pag ka balibag na pag ka balibag ko sa pintuan… umiyak ako.. KAYA NGA NAGING GANTO AKO… KASE, KASALANAN NILA!! Panibhasa paburito nila yung kuya ko!!! NAKAKA INIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
KINAGABIHAN
Pinuntahan ko yung daddy ko sa company namin. Ayaw pa akong papasukin nung guard dun kase daw mang gugulo lang ako, as if naman kaya nila ako? Isang tingin ko lang, parang makahiya na silang automatic na tumitiklop..
“mabuti naman at nakukuha kayo sa tingin...” direderetso ako sa pag pasok sa company naming.. pero napatigil ako sa pag lalakad, ng maramdaman kong naka sunod yung mga body guards ni daddy.
“pwede ba?! Huwag nyo akong susundan. Hindi ako mang gugulo.. kakausapin ko lang yung daddy ko. So please, BACK OFF!!!” pag kasabi na pag kasabi ko nun… hindi na nila ako sinundan.. panibhasa takot sila sa akin..
TSS, isa may isa pang alikabok na nandito.. Ang secretary nang gurang kong dady.
''come here you witch, Don't you know who I am? You want me to fire you?! Huh?!'' kwinelyuhan ko sya, ayaw nya kase akong papasukin.
''sorry miss Gonzales but that is an order from Sir Gonzales. I'm only following Sir Gonzales orders.'' i just want to slap this little fugly witch.
''will you just please shut your effin mouth?? Panibhasa sipspip ka! Gusto mong lumaki yung sweldo mo kaya ganyan ka.. o bat parang naiiyak kana? Natamaan kaba? Kung oo WALA AKONG PAKE ALAM.” halos maiyak na sya sa sinabi ko.. totoo naman yun.. lahat sila habol sa ami PERA.
“ tss, Tumabi ka nga dyan!!hindi mo ako madadala nang paiyak iyak mo.. ang dami mo kaseng sinasatsat.. gustong gusto mong sinasabihan ka nang negative things.so please.. Stay away from me you annoying crazy creature!!!'' sumabat sya dun sa may pintuan.
''sorry miss Gonzales, but the meeting is still ongoing. If you want to talk with your dad, please wait for him outside. Bawal po talaga miss Gonzales. Pasensya na po talaga.'' I crossed my arms then I gave her a devil glare.
''don't you know how much I HATE WAITING? My god, you're getting into my nerves!!'
hanggang sa wala din akong magawa, nag hintay dun sa parang may waiting room. Nakakataas nang prisyon yung babaeng yun. Tss, kailangan ko nang pampakalma. Kailangan ko nang coffee. Teka nga.. kailangan ko nang mauutos. Tumingin tingin ako sa paligid ko..
at may nakita akong lalaking naka upo at nakikinig nang music.
''excuse me?? Do you work here??'' pag tatanong ko dun sa lalaking malapit sa coffee machine. And he gave me a blank expression
''bingi ka ba? HOY! Kilala mo ba kung sino ako? Pag kinakausap ka, making ka! Hindi ka naman siguro binge para hindi ako marinig diba???'' tinanggal nya yung nakasasak na headset sa tenga nya.
''where are your manners?? Tsaka, paano ka nakapasok dito? Sabagay, trabahador ka ito kaya naka pasok ka right? *roll eyes*flip hair* anyway.. Can you buy me coffee? S.B please.. Here's the one thousand pesos. Keep the change nalang if you want. Thanks'' inaabot ko yung pera sakanya.. at kinuha ko yung cellphone at itetext sana yung bff ko nang bigla syang nag salita.
“excuse me?” he raised his one eye brow..
“ang sabi ko, bilhan mo ako nang kape. My god, if I were you.. ititigil ko na yung pakikinig nang music. Mukha kaseng nabibingi kana.. heto na! bilhan mo ako nang kape, nasa may tapat lang yung sb. Dalian mo! Kailangan ko nay un…… ASAP.”
''ANG ARTE MO! Kung gusto mo, BUMILI KANG MAG ISA MO may paa ka naman diba? Baket? Feeling mo prinsesa ka? tsss what a thick-skinned. pareho lang tayong tao. kung maka utos ka, akala mo kung sino ka. Maka alis na nga dito.. umingay bigla!'' he gave me an irritated look.
ako, heto nasa state pa rin nang matinding pag ka shock. I mean, oo sanay na akong na sisigawan, pero INFAIRNESS NAKAKATAKOT SYA.
Kinuha nya yung wallet nya.. at..
''heto sampung libo bumili ka nang mauutos mo. Kung kulang pa yan, sabihin mo lang at dadagdagan ko. Kahit isang milyon pa! tss'' tumayo sya at isinampal yung pera sa mukha ko.
''what the... Hoy!!'' hinabol ko sya, hinila at binabalik ko yung pera sakanya.
''i don't need this..'' isinaksak ko yung pera sa may chest nya. Napa atras sya nang konte.
''hindi ako pulibe, mayaman ako. At hindi ko kailangan nang pera mo! Sa sobrang yaman ko, baka gusto mo bilhin ko pati mga libag libag mo dyan sa katawan mo?!'' naka tingin lang sya kung saan. At nakaka insulto yun. sobra!
''tss, then if you don't want it. just throw it away.. I'm not for sale.. Kahit kulangot,tutule o libag sa katawan ko.. Hindi for sale.. Taklesa.'' he turn away at nag lakad nang papalayo. Tss, sa tingin nya cool yung ginawa nya?? How dare him! Ang yabang nya! Grrrrrrrrrrrrrrrr
END OF FLASH BACK (ang habang flash back noh? Yahahaha!!)
UNANG ARAW KO SA LABYRINTH (December 12, 2011)
feeling ko mas mapapadalas ang pakikipag away ko dito. According sa rule book pwede kong isuot lahat nang gusto kong suutin as long as I'm comfortable and as long as uniform yun..
''Twaylem.. Be good.'' hinatid ako nang kuya ko. Nakaka inis lang.. Hindi ko man lang nagawang mag goodbye sa mga kaibigan ko.
''geez, and daming social climbers. My god kuya, hindi ko kaya dito.. Ibalik nyo nalang ako sa U.O.. Hindi ko kayang mag tagal sa school na toh. Promise mag papakabait na talaga ako, ibalik nyo lang ako sa U.O''
''princess, hindi effective sa akin yan.. maraming beses mo nang ginawa yan.. sige na, malalate kana. at malalate na din si kuya. You're being whiny na nanaman. Mag paka bait kana kase, malay mo.. Baka bukas pabalikin kana sa U.O'' tinaggal ko na yung seat belt ko at bumaba na..
''kuya, basta. Ayoko dito.. Mag papakabait? Binabawi ko na yung sinabi ko.. Duh.. that's not my thing.''
''bago ka tuluyang pumasok sa gate nang L.A, ibigay mo muna tong envelop dun sa guidance councelor. o sige na Twaylem....'' kumaway na si kuya sa akin. bumungisngis ako. Kase naman, ayoko talaga dito.
''huwag ka ngang bumungisngis twaylem. Hindi mo ako madadala sa paganyan ganyan mo.''
''kuya naman kasi e...'' e kung huwag nalang kaya muna akong pumasok??
''sige na pumasok kana, dadaan kapa sa G.O baka malate kapa nyan..'' pag papa alala nya sa akin.. maya maya din umalis na si kuya Uno.
Heto na.. Now or never na toh habang nakatayo ako sa gate nang school na toh. Eh parang bigla tuloy akong na excite.. Dali dali akong pumasok.. Pero, ibang iba ang school na toh… dahil..
Labyrinth Academy is not a typical school you wish you were in. Labyrinth Academy is not a paradise that everyone’s imagine, to tell you...
LABYRINTH ACADEMY
is worse than hell.